BÜYÜKELÇİLİK BİNASININ TARİHİ

Didzioji 37 adresindeki bina Vilnius eskişehir merkezinde, eski Belediye Sarayı (Rotuse) yakınında bulunmaktadır. 1599 yılından bu yana varlığı bilinen iki katlı taş binanın, şehrin önde gelen tüccarlarından birine ait olduğu 1715-1736 dönemine ait resmi kayıtlardan anlaşılmaktadır.

1749 yılında yangından dolayı zarar gören bina, 1808 yılında müzayede yoluyla satılmıştır. Satış belgesinde iki katlı binanın bir bölümünün taş, diğer bölümünün ise ahşap olduğu kaydedilmektedir.1982 ve 1989-1992 yıllarında yapılan araştırmalardan 18. yüzyılda gerçekleştirilen restorasyon çalışmalarıyla binanın üç katlı, kapalı bahçeli bir yapıya dönüştürüldüğü anlaşılmıştır. Bina dış yüzeyindeki araştırmalarda, caddeye bakan dış cephede, sıva katları altında 18. yüzyılın üçüncü çeyreğine ait rokoko tarzında bazı duvar resimlerine rastlanılmıştır. Bunların bir kısmı, binanın orijinal halinin anlaşılması bağlamında bina dış yüzeyine örnek olarak işlenmiş bulunmaktadır.

Bina 1939 yılından II. Dünya Savaşı sonuna kadar kızlar yetimhanesi olarak kullanılmış, bilahare çocuk hastanesinedönüştürülmüştür.

1984 yılında, çocuk kliniğinin taşınmasının ardından yıpranmaya ve zamanla yıkılmaya başlayan bina, kullanılamaz hale gelmiştir.

1992 yılında Türkiye Cumhuriyeti tarafından satın alınan bina, 2 yılı aşkın süren restorasyon sonrasında Türkiye Büyükelçiliği olarak hizmet vermeye başlamıştır. Vilnius’un en prestijli semtlerinden birinde yerleşik olan bina, şehirde düzenlenen turistik turların geçtiği hat üzerinde olup, tarihi eser olarak koruma altındadır.